Cuda architektury – takim mianem określa się te budowle. Kiedy powstały i co je wyróżnia?
Angkor Wat, Kambodża
Świątynia Ankor została wybudowana w pierwszej połowie XII wieku przez Surjawarmana II ku czci hinduskiego bóstwa Wisznu. Król jako władca-bóg utożsamiał się z bóstwem. W tłumaczeniu Angkor Wat oznacza „Świątynia Miejska”.
Mury świątyni zbudowano z laterytu – bardzo twardej i trwałej skały, charakterystycznej dla klimatu wilgotnego i gorącego. Najwyższa z wież mierzy 65 metrów. Powierzchnia świątyni, razem z murami i fosą, wynosi ponad 2 km kw.
Ściany świątyni są bogato zdobione płaskorzeźbami. Na prawie 900 metrach ciągnie się obraz przestawiający ok. 20 tys. postaci – mieszkańców dworu oraz sceny z indyjskich eposów Ramajany i Mahabharaty. Znajduje się tu jedno z najsłynniejszych dzieł Khmerów – relief przestawiający ubijanie Morza Mleka przez bogów i demony, by wydobyć z niego eliksir nieśmiertelności.
Hagia Sophia, Turcja
Budowla powstała w pierwszej połowie VI wieku jako chrześcijański Kościół Mądrości Bożej. Ufundował ja cesarz Justynian I Wielki. Pierwsze dwie bazyliki znajdujące się w tym miejscu spłonęły. W połowie XV wieku, po zdobyciu Konstantynopola przez Turków, kościół zamieniono na meczet, dobudowując m.in. minarety.
Kościół wielokrotnie trawiły pożary, ale za każdym razem odbudowywano go. Obecna kopuła pochodzi z 991 roku, gdy po raz kolejny odbudowywano ją po zawaleniu spowodowanym trzęsieniem ziemi. Wiele najstarszych wizerunków Jezusa, Maryi i świętych zniszczono w VIII i IX wieku, gdy na sile zyskał ikonoklazm – ruch rozwijający się w kościele katolickim, którego celem było niszczenie wizerunków świętych.
Tadź Mahal, Indie
Tadź Mahal zbudowany jest z marmuru pokrytego kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi oraz dekoracjami kaligraficznymi z czarnego marmuru. Z powodu zanieczyszczenia środowiska marmur ciemnieje, dlatego w promieniu 50 km obowiązuje zakaz stawiania obiektów przemysłowych.
Piramida Cheopsa, Egipt
Według szacunków piramida powstała ok. 2560 roku p.n.e. jako grobowiec faraona Cheopsa. Starożytni zaliczyli ją do Siedmiu Cudów Świata – swoistego przewodnika po budowlach, które warto zobaczyć. Jako jedyny z tych cudów przetrwała do naszych czasów.
Budowa trwała ok. 20 lat. Archeolodzy znaleźli w piramidzie wiele niedokończonych pomieszczeń i ślepych korytarzy. Podejrzewa się, że nie były to ślepe korytarze dla zmylenia ewentualnych rabusiów, ale efekt częstych zmian planu budowy.
Wielki Mur Chiński, Chiny
Długość Wielkiego Muru Chińskiego nie została dotąd dokładnie określona, a dostępne źródła podają jej różne wersje. Wielki Mur Chiński liczy najprawdopodobniej 21 196 km (chodzi o długość całego systemu fortyfikacji – łącznie z rzekami, wzgórzami i rowami). Aktualnie, za pomocą nowoczesnej techniki, odtwarza się komputerowo najbardziej prawdopodobną wersję zabytku z czasów jego największej świetności.
Pierwsze fragmenty zabytku pochodzą z czasów ok. V–VIII w. p.n.e. Wzniesiono je na rozkaz pierwszego cesarza Chin. Wały obronne z ubitej ziemi miały grodzić przed wrogami. Znana obecnie linia i postać Wielkiego Muru Chińskiego powstała dopiero w XVI wieku za panowania dynastii Ming.
